- نوار باريك و كم پهناي رامسر ـ علم ده و گلوگاه ـ كردكوي كه به علت نزديكي ارتفاعات جنگلي به دريا، داراي شيب نسبتا تند و فضاي بسيار محدود دشتي است. پهناي محدوده هاي فوق بين 3 تا 5 كيلومتر و درازاي مسير آنها بيش از 150 كيلومتر است.

2- جلگه وسيع و طولاني آمل ـ بابل و ساري ـ بهشهر كه در مصب رودخانه هاي هراز، بابل، تجن و نكا تشكيل شده و داراي پهنايي بين 20 تا 50 كيلومتر و درازاي بيش از 120 كيلومتر است. اقليم جلگه هاي مازندران معتدل گرمسيري است و از غرب به  شرق  دماي آن افزوده مي شود و به همان نسبت نيز ميزان بارندگي از غرب به شرق كاهش مي يابد و درنتيجه از رطوبت هوا نيز كاسته مي شود.
 
3- جلگه هاي نواحي شرقي كه در اين نواحي با كاهش جنگل و پوشش گياهي روبه رو هستيم. جلگه هاي مذكور محل استقرار روستاها و شهرهاي مهم استان مازندران است كه عمده صنايع و مراكز اقتصادي و خدماتي را نيز در خود جاي داده اند.

محور رامسر – علم ده
 اين بخش از نوار باريك ساحلي كه 120 كيلومتر طول و 2500 كيلومتر وسعت دارد، به لحاظ نحوه توپوگرافي، پوشش گياهي ، هم جواري اش با كوه هاي جنگلي، استقرار در جلگه و سهولت دسترسي به آن ، يكي از زيباترين سواحل منطقه خزر محسوب مي شود.
پهناي اين نوار ساحلي از 3 كيلومتر در رامسر تا 30 كيلومتر در تنكابن و 5 تا 10 كيلومتر در نوشهر و چالوس گسترده است و به علت نزديكي به تهران مورد توجه گردشگران است.

محور علم ده – بابلسر
اين محور ساحلي نيز داراي عناصر و ويژگي هاي جذاب توريستي است كه با فاصله گرفتن از كوه ها، جلگه وسيعي را پديد آورد و خاستگاه شهر و آبادي هاي متعددي گرديده است.

درياي مازندران با وسعت حدود 438000 كيلومتر مربع بزرگترين درياچه جهان به شمار مي رود كه بين ايران و كشورهاي روسيه، تركمنستان، قزاقستان و آذربايجان واقع شده است. سواحل ايراني درياي مازندران از آستارا تا گميشن و دهانه اترك، در طول و پهناي 3 تا بيش از 30 كيلومتر گسترده است چشم انداز شمالي آن را دريايي نيلگون و نسبتاً آرام خزر و چشم انداز جنوبي آن را ( غير از قسمت غربي كه عمدتاً مرتفع و مردابي است)، جنگل هاي انبوه دامنه هاي البرز تشكيل داده اند.
در فراسوي جنگل ها، قله هاي سر به فلك كشيده و برف گير البرز است كه زيبايي خاصي به منطقه مي بخشد پيرامون ساحل را باغات مركبات، شاليزارها و مزارع سرسبز پوشانيده و جلوه هايي شگفت و زيبا را پديد آورده اند. تمامي كناره دريا( به جز برخي محدوه ها كه رسيف قلوه سنگي، شني و ماسه اي است) از لحاظ نوع ساحل ،
قابليت هاي شگرفي براي بهره برداري توريستي دارند و يكي از كم نظيرترين سواحل جهان محسوب مي شود. مهمترين محورهاي توريستي- ساحلي مازندران عبارت اند از :

آب گرم لاريجان
آب و هواي معتدل و كوهستاني توام با زيبايي هاي طبيعي و چشم انداز قله دماوند از جاذبه هاي بسيار مهم ناحيه آب گرم خيز لاريجان است كه علاقمندان بسياري را به سوي خود جذب مي كند. چشمه آب گرم لاريجان به صورت طبيعي در دامنه كوه دماوند مي جوشد ساليان درازي است كه عموم مردم از آن استفاده مي كنند و مسافران زيادي نيز جهت معالجه بيماريهاي جلدي به اين منطقه سفر مي كنند.

آب معدني آمولو
آب اين چشمه، به دليل تأثير در رفع بيماريهاي گوارشي، قابل شرب است و روي بيماريهاي پوستي نيز تأثير دارد.