پيشينه تاريخي
تاريخ دقيق پيدايش نيشابور و نام اوليه آن در دست نيست اما به گواهي متون كهن اين شهر در هزاره سوم پيش از ميلاد به لحاظ وجهي فرهنگي – هنري و تجاري از جايگاه ويژه اي برخوردار بوده است . به روايات اساطيري اولين كسي كه بناي كهندژ نيشابور نهاد انوش بن شيث بن آدم بود و ايرج بن افريدون بر آن عمارت بيشتر كرد و منوچهر بر احوالي اش خندقي حفر نمود. نيشابور در سال 31 هجري به دست مسلمانان فتح گرديد و در اوايل قرن سوم هجري مركز حكومت طاهريان شد. اين شهر در سال 548 ق و پس از آن در سال 618 ق آماج توسط حملات ويرانگر شد. در دوره ايلخانان شهر جديدي احداث گرديد اما اين منطقه نيز در سال 808 هـ . ق در زلزله اي مهيب با خاك يكسان گرديد.