استان آذربايجان غربي يكي از مناطق مستعد كشاورزي در ايران است. با وجود اين كه اين استان تنها 6/2 درصد مساحت ايران را در بر مي گيرد، اما اراضي آن بيش از 6 درصد كل اراضي مزروعي كشور را شامل مي شود. ويژه گي ها و خصوصيات طبيعي واقليمي استان بر توان بالقوه كشاورزي منطقه افزوده است. گندم و جو و محصولات باغي چون سيب و انگور از جمله مهم ترين توليدات كشاورزي استان آذربايجان غربي است.
وجود ايلات و عشاير كه تامين معيشت آن ها در درجه اول از طريق دام داري و در درجه دوم با كشاورزي انجام مي گيرد؛ در رونق دام داري استان تأثير به سزايي داشته است. استان آذربايجان غربي با توجه به وجود مراتع نسبتا خوب خود توانسته نقش مهمي را در دام داري كشور ايفا نمايد. دام داري در اين منطقه به صورت صنعتي و سنتي رواج دارد و امروزه گرايش به سمت واحد هاي صنعتي در اين استان افزايش چشم گيري داشته است. اين استان در زمينه پرورش طيور نيز داراي نقش فعالي است كه اين فعاليت نيز به صورت صنعتي و سنتي رواج دارد. هم چنين بيش از 250000 كندوي زنبور عسل كه نزديك به چهار پنجم آن ها مدرن هستند در سطح استان آذربايجان غربي به توليد عسل مشغولند. استان آذربايجان غربي در زمينه پرورش ماهي نيز فعال است و واحدهاي متعدد استخر پرورش ماهي دراستان وجود دارد كه به پرورش ماهيان گرم آبي و ماهيان سرد آبي اختصاص يافته اند. علاوه بر پرورش ماهي, صيد ماهي نيز از سدهاي ارس، مهاباد و ساير سدها، رودخانه ها و آبگيرهاي طبيعي استان صورت مي گيرد.